Fiche : DE OKAPI

Indentiteitskaart
Wetenschappelijke naam: Okapia johnstoni
Lengte: 2 tot 2,1 m
Schouderhoogte: 1,5 tot 1,7 m
Gewicht: 200 tot 250 kg
Draagtijd: 15 tot 15,5 maanden
Aantal jongen per worp: 1
Levenswijze: solitair
Verspreiding: in het noorden en noordoosten van de Democratische Republiek Congo
Bedreigingen: het leefgebied van de okapi wordt alsmaar kleiner door menselijke nederzettingen en landbouwactiviteiten. Daarnaast is ook de jacht één van de voornaamste bedreigingen voor de 30.000 okapi’s die nog in het wild leven.

De eerste levensweken:
Hé, koekoe! Neenee, daar niet, aan de andere kant! Jaja, ik ben moeilijk te zien, want ik heb mij goed verstopt. Ik ben enkele dagen geleden geboren, tijdens het volle regenseizoen. Mijn mama heeft zich diep in de jungle teruggetrokken om mij op de wereld te zetten. Zes uur later kon ik al op mijn pootjes staan en, belangrijker nog, melk drinken. Ik lijk nog niet echt op een volwassen okapi: mijn hoofd is kleiner, mijn nek korter en ik draag op mijn rug een zwarte bos manen, die later zal verdwijnen.

6 maanden later:
Ik eet al flink blaadjes, vruchten, granen en jonge scheuten, net zoals mijn moeder. Toch blijf ik ook nog melk drinken. Ik lik ook aan de kleigrond aan de waterkant: zo krijg ik de nodige minerale zouten binnen. Om bladeren van de struiken te kunnen grijpen, heb ik een lange tong. Als ik volwassen ben zal die wel 35 cm lang zijn, en zal ik er zelfs mijn ogen mee kunnen schoonmaken!

2 jaar
Ik kan me al enkele maanden zelf redden. Mijn vacht camoufleert me zo goed dat ik zelfs vanop 25 meter afstand onzichtbaar blijf. Hoewel ik met m’n gestreepte poten op een zebra lijk, behoor ik tot de familie van de giraffen. Net zoals zij heb ik horens op mijn kop, die wel 15 cm groot worden. Mijn achterpoten zijn korter dan mijn voorpoten, en ik heb een lange nek (al is die wel wat korter dan die van mijn giraffe-neven). Ik ben heel schuw en ga er bij het minste geluid vandoor. Maar door mijn natuurlijke vijand, de panter, laat ik me niet doen. Ik verdedig me met een flinke achterwaartse trap!

3 jaar
Het wordt tijd dat ik eens op zoek ga naar een wijfje. Daarvoor verlaat ik mij op mijn reukvermogen. Eigenlijk volg ik gewoon haar geurspoor. Wanneer ik haar ontmoet, laat ik me van mijn beste kant zien. Ik paradeer voor haar met opengesperde lippen en toon haar mijn mooie witte keel. Al is ze in het begin wat terughoudend, uiteindelijk accepteert ze me wel. En binnen 15 maanden zal mijn jong ter wereld komen en de bossen van het Congolese Ituri-park verkennen…