Het Amazonegebied

Het Amazonegebied is het grootste tropische regenwoud ter wereld.

De Amazone-rivier en nog een duizendtal andere rivieren lopen er dwars doorheen.

Het is er heel warm en het regent er ontzettend veel. Ideale omstandigheden dus, zodat het leven er welig kan tieren! Trek snel je camouflagepak aan en ga mee op ontdekkingsreis naar de rijkdommen van het Amazonegebied.

Als je het Amazonegebied vanuit de lucht bekijkt, zie je een groen tapijt dat zich eindeloos uitstrekt. Maar zijn rijkdommen zitten vooral in het water. Het gebied zit namelijk boordevol rivieren. Sommige stukken woud stromen elk jaar onder, soms zelfs tot aan de toppen van de bomen. Deze omgeving zit vol waterdieren, omdat hier een schat aan voedsel te vinden is.

	In het Amazonegebied leeft de grootste vis ter wereld: de arapaima. De arapaima kan 3 meter lang worden en tot 150 kg wegen.
	De bekendste vis uit het Amazonegebied is de piranha. Zijn tanden zijn zo scherp als een scheermesje. Piranha’s worden gevaarlijk als er weinig voedsel te vinden is. Er bestaan zo’n twintig soorten piranha’s en de meeste voeden zich met… planten.

In de rivieren van het Amazonegebied leven nog andere wonderlijke dieren, zoals de roze dolfijn (ook wel boto genoemd), de Amazone-lamantijn en de reuzenotter (lees de fiche). Je vindt er ook roofdieren, zoals de zwarte kaaiman (een krokodillensoort) of de beruchte anaconda, die ook kan zwemmen als het nodig is.

Als je op de rivieren vaart, lijkt het woud op een dichte muur van planten en bomen. Zodra je voet aan land zet, moet je goed uitkijken. Op het land leven namelijk 'grote zoogdieren', zoals de jaguar, de poema en nog vele andere, zoals de tapir. 

Tapirs zijn planteneters. Met hun lange snuit wroeten ze in de aarde. Tapirs gaan ’s nachts op zoek naar voedsel. Ze blijven dan altijd in de buurt van water. Zodra ze gevaar ruiken, vluchten ze het water in.

Eigenlijk leven er in het woud maar weinig dieren op de bodem. De meeste wonen hoog in de bomen. We noemen deze 'laag' van het bos het hoofdkronendak. Daar is veel voedsel te vinden: bloemen, vruchten, bladeren. Het is het universum van de apen.

	Brulapen doen hun naam alle eer aan: hun kreten zijn kilometers ver in de omtrek te horen.
	Het nachtaapje is de enige aap in het Amazonegebied die een nachtdier is. Hij wordt ook wel 'uilaapje' genoemd. Met zijn grote ogen kan hij goed in het donker zien.

Het hoofdkronendak is ook het rijk van de vogels. Ze komen er in alle kleuren en maten voor.

	Ara’s zijn grote, kleurrijke papegaaien met een lange staart. Met hun grote snavel kraken ze zelfs de hardste noten.
	In het Amazonegebied leeft ook de kleinste vogel ter wereld: de kolibrie. De kolibrie leeft van bloemennectar en kan stil in de lucht blijven hangen.

En de mens?

In het Amazonegebied wonen al tienduizenden jaren inheemse volkeren. Deze 'Amazone-indianen' leidden meestal een nomadenleven: ze verbleven enkele jaren op dezelfde plek. Als het voedsel schaars werd, trokken ze naar een betere plaats. Ze overleefden door te jagen, te vissen en planten te plukken. Maar sinds de komst van de blanken is er veel veranderd. De blanken namen op veel plaatsen de indianen hun gronden af en dwongen hen in dorpen te blijven.

O zo belangrijk maar ook bedreigd.

Het Amazonegebied is erg belangrijk. We spreken zelfs van de 'groene long' van onze planeet. Het Amazonewoud zorgt voor een deel van de zuurstof op aarde, beïnvloedt het klimaat en is onze zoetwatervoorraad. En toch is de mens het aan het verwoesten.

Het Amazonewoud is langzaam maar zeker aan het verdwijnen. De mens brandt stukken woud plat om er vee te laten grazen, of om er gewassen als soja te kweken. Hij kapt bomen voor het hout - hout dat ook bij ons in de winkels terechtkomt. En het gaat snel. Alleen al in Brazilië is er in 2005 een oppervlakte Amazonewoud zo groot als België verdwenen.

Toch bestaan er oplossingen.

De mens kan het woud ook gebruiken zonder het aan te tasten. Dat heet duurzaam bosbeheer. En dat is waar WWF zich voor inzet. Eerst zorgt WWF voor beschermde gebieden. Zo voorkomen we dat mensen het woud verder verwoesen. Dan praten we met de lokale bevolking, en kijken we hoe die het woud kan gebruiken zonder het te verwoesten. We leren de mensen welke bomen gekapt mogen worden. En we tonen hoe ze bepaalde planten kunnen gebruiken en verkopen. Als mensen inzien dat het woud van grote waarde is, beschermen ze het. Dan jagen ze stropers en houthakkers weg uit het woud, hun leefgebied.

 home