De geschiedenis van
Sega (Japans: 株式会社セガ) is een Japans bedrijf dat arcade- en computerspellen ontwikkelt en uitgeeft voor verschillende platformen en tot 2001 een belangrijke producent van spelcomputers was.
Sega Japan, de belangrijkste afdeling, is gevestigd in Ota (Tokio). Sega Europe is gevestigd in Londen en Sega America in San Francisco.
Geschiedenis
1940-1988
Sega werd opgericht in 1940 onder de naam Standard Games in Hawaï door de Amerikanen Martin Bromely, Irving Bromberg en James Humpert. Standard Games hield zich bezig met het maken van speelautomaten voor Amerikaanse militaire basissen. In 1952 verhuisde Standard Games onder aandringen van Bromely naar Tokio, Japan en kreeg het de naam Service Games.
In 1965 fuseerde Service Games met Rosen Enterprises (een bedrijf van David Rosen dat zich specialiseerde in fotocabines) en kreeg de naam Sega Enterprises. Datzelfde jaar nog bracht Sega een duikbootsimulatie uit, genaamd Periscope, die wereldwijd een hit werd.
In 1969 werd Sega gekocht door Gulf & Western Industries, waarna het succes van Sega in de arcades bleef toenemen door de populariteit van spellen als Frogger (1981) en Zaxxon (1982).
Sega bracht zijn eerste spelcomputers uit in juli 1983 – de SG-1000 en de SC-3000 - maar leed zwaar onder het instorten van de markt van computerspellen in 1984. Deze computers werden daarom ook alleen in Japan verkocht. Het Japanse conglomeraat CSK kocht Sega en hernoemde het Sega Enterprises Ltd. In oktober 1985 kwam Sega met een opvolger voor de oude systemen in de vorm van de Mark III. In 1987 werd er een verbeterde versie van de Mark III uitgebracht onder de naam Sega Master System. Deze console werd naast Japan ook in Europa en de Verenigde Staten uitgebracht, maar mede door het grote succes van Nintendo's NES (Nintendo Entertainment System) in zowel Japan als de Verenigde Staten, lukte het Sega niet in die landen een substantieel marktaandeel te behalen. In Europa was de situatie echter anders doordat Nintendo geen goed eigen distributienetwerk had, waardoor het Sega Master System een aanzienlijk marktaandeel kon verwerven. Het Sega Master System zou in Europa nog tot 1996, toen het laatste spel verscheen, worden ondersteund.
1981-1984
SG-1000
Het systeem werd in 1981 op de Japanse markt getest en in juli 1983 gelanceerd voor ¥15.000. Het spelsysteem behaalde slechts een beperkte mate van marktsucces. Het systeem verkocht goed op de Aziatische markt tot 1985. Het werd daarnaast ook verkocht in Australië, Nieuw-Zeeland, Italië, Spanje en Zuid-Afrika. De spelcomputer bereikte, althans in zijn originele vorm, nooit Noord-Amerika. Spelfabrikant Tsukada Original maakte de Othello Multivision, een SG-1000-kloon. Bit Corporation's Dina 2-in-1, een ColecoVision-kloon werd in Noord-Amerika door Telegames op de markt gebracht. Telegames noemde zijn kloon de Telegames Personal Arcade en deze kon zowel Colecovision als SG-1000 spellen uitvoeren. De SG-1000 is tegenwoordig een uiterst zeldzame en gewilde spelcomputer.
1984-1985
SG-1000 II
In juli 1984 introduceerde Sega een bijgewerkte versie van de spelcomputer onder de naam SG-1000 II. Deze beschikte over een aansluiting voor een optioneel aan te sluiten SK-1100-toetsenbord. De introductieprijs bedroeg ¥15.000. Een computerversie van deze spelcomputer, met een ingebouwd toetsenbord, werd de SC-3000 genoemd. Deze zou de SG-1000 ruimschoots overtreffen in verkoopaantallen.
De SG-1000 kan alle SC-3000 spellen en toepassingen weergeven, met uitzondering van de Muziek- en Basiccartridges. De spelcomputer zou precies als een SC-3000 kunnen worden gebruikt, op voorwaarde dat het optionele toetsenbord was aangesloten. Het systeem beschikte verder over een optioneel verkrijgbare spelkaartlezer genaamd Card Catcher waardoor software uitgebracht op Sega Game Card-spelkaarten konden worden gelezen. De Card Catcher zou uiteindelijk worden ingebouwd in de Sega Mark III net als in de eerste versie van de Sega Master System.
1985-1988
Sega Mark III
De Sega Mark III, een nog nieuwere in Japan geïntroduceerde versie met verbeterde videohardware en een grotere hoeveelheid RAM-geheugen. De interne componenten waren doorontwikkelde, maar vrijwel gelijk aan de componenten die gebruikt werden in een MSX- en SG-1000-computer. De Sega Mark III voldeed grotendeels aan de MSX-computerstandaard maar was niet volledig MSX-compatibel. De Sega Mark III zou later worden herontworpen en verbeterd en Sega Master System worden gedoopt. Een toevoeging was bijvoorbeeld FM-geluidgeneratie.
1988-2001
Sega Mega Drive II
Eind 1988 bracht Sega de Mega Drive (bekend als de Sega Genesis in de VS) uit. De uitgave van de Mega Drive ging gepaard met een verandering van imago; Sega richtte zich nu op een iets oudere doelgroep en mat zich een rebelser imago aan. Sonic werd de nieuwe mascotte van Sega in 1991. De Mega Drive was het grootste succes van Sega in het westen en de Mega Drive hield goed stand tegen de Super Nintendo, dit in tegenstelling tot de Japanse markt waar de Sega Mega Drive nauwelijks marktaandeel had en het moest doen met een derde plaats achter de Super Nintendo en de PC Engine (in het Westen uitgebracht als TurboGrafx) van NEC.
In december 1991 verscheen in Japan de eerste uitbreiding voor de Mega Drive, de Mega-CD. Het systeem verscheen als reactie op de PC Engine CD. Eind 1992 verscheen het systeem ook in de Verenigde Staten en Europa. Het systeem sloeg echter nooit echt aan mede door de hoge prijs en het gebrek aan toptitels.
Sega Saturn
Eind 1994 bracht Sega een tweede uitbreiding uit voor de Mega Drive, de 32X. De 32X bevatte een compleet nieuwe 32-bit-chipset en moest een goedkoop alternatief worden voor de Sega Saturn en PlayStation, tevens ondersteunde het systeem de Mega-CD, zodat er ook 32-bit Mega-CD-spellen konden komen voor bezitters van beide uitbreidingen. Het systeem stierf echter een vroege dood door een gebrek aan software.
In 1994 bracht Sega de Saturn uit in Japan en in 1995 in Noord-Amerika en Europa. De Saturn moest concurreren met de PlayStation van Sony en was redelijk succesvol in Japan, maar flopte uiteindelijk door de slechte verkoop in Noord-Amerika en Europa.
Sega Dreamcast
In 1998 (Japan) en 1999 (Noord-Amerika en Europa) bracht Sega de Dreamcast uit, maar ook deze spelcomputer flopte ondanks zijn goede debuut (het was de snelst verkopende spelcomputer tot de uitgave van de PlayStation 2 in 2000).
In 2000 werd Sega Enterprises Ltd. hernoemd naar Sega Corporation en in 2001 stopte Sega de productie van de Dreamcast. Wel werden er daarna nog spellen voor de Dreamcast gemaakt, voornamelijk door kleine onafhankelijke ontwikkelaars.
2001-heden
Vanaf 2001 begon Sega met het ontwikkelen en uitgeven van computerspellen voor platformen van de voormalige concurrentie, waaronder de Nintendo GameCube, Game Boy Advance en Nintendo DS, de PlayStation 2 en Microsofts Xbox.
In 2003 nam Sammy het aandeel dat CSK in Sega had over.
Vanaf 2004 werkt Sega samen met Sports Interactive (de makers van de oude Championship Manager-reeks en het huidige Football Manager) als uitgever.
Op 25 januari 2005 verkocht Sega Visual Concepts, een bedrijf dat sportspellen produceerde, aan Take-Two Interactive voor 16 miljoen euro.
Op 9 maart 2005 kocht Sega The Creative Assembly, de makers van de Total War-reeks.
Op 23 januari 2013 kocht Sega Relic Entertainment, de makers van Company of Heroes en Warhammer 40,000: Dawn of War, via een veiling van de boedel van het failliete THQ.
Begin 2015 maakte Sega bekend dat ze zich meer zouden richten op pc- en smartphone-spellen. Als gevolg werden driehonderd banen hierdoor geschrapt.
filmpje
